1 « و تو برادر خود، هارون و پسرانشرا با وی از میان بنیاسرائیل نزد خود بیاور تا برای من كهانت بكند، یعنی هارون و ناداب و ابیهو و العازار و ایتامار، پسران هارون.
2 و رختهای مقدس برای برادرت، هارون، بجهت عزت و زینت بساز.
3 و تو به جمیع دانادلانی كه ایشان را به روح حكمت پر ساختهام، بگو كه رختهای هارون را بسازند برای تقدیس كردن او تا برای من كهانت كند.
4 و رختهایی كه میسازند این است: سینهبند و ایفود و ردا و پیراهن مُطَرَّز و عمامه و كمربند. این رختهای مقدس را برای برادرت هارون و پسرانش بسازند تا بجهت من كهانت كنند.
5 و ایشان طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و كتان نازك را بگیرند.
6 « و ایفود را از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و كتانِ نازكِ تابیده شده، از صنعت نساج ماهر بسازند.
7 و دو كتفش را بر دو كنارهاش بپیوندند تا پیوسته شود.
8 و زُنّار ایفود كه برآن است، از همان صنعت و از همان پارچه باشد، یعنی از طلاو لاجورد و ارغوان و قرمز و كتان نازك تابیده شده.
9 و دو سنگ جزع بگیر و نامهای بنیاسرائیل را بر آنها نقش كن.
10 شش نام ایشان را بر یك سنگ و شش نام باقی ایشان را بر سنگ دیگر موافق تولد ایشان.
11 از صنعتِ نقاشِ سنگ مثل نقش خاتم نامهای بنیاسرائیل را بر هر دو سنگ نقش نما و آنها را در طوقهای طلا نصب كن.
12 و آن دو سنگ را بر كتفهای ایفود بگذار تا سنگهای یادگاری برای بنیاسرائیل باشد، و هارون نامهای ایشان را بر دو كتف خود، بحضور خداوند برای یادگاری بردارد.
13 و دو طوق از طلا بساز.
14 و دو زنجیر از طلای خالص بساز مثل طناب بهم پیچیده شده، و آن دو زنجیر بهم پیچیده شده را در طوقها بگذار.
15 « و سینهبند عدالت را از صنعت نساج ماهر، موافق كار ایفود بساز و آن را از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و كتان نازك تابیده شده بساز.
16 و مربع و دولا باشد، طولش یك وجب و عرضش یك وجب.
17 و آن را به ترصیع سنگها، یعنی به چهار رسته از سنگها مرصع كن كه رستۀ اول عقیق احمر و یاقوت اصفر و زمرد باشد،
18 و رستۀ دوم بهرمان و یاقوت كبود و عقیق سفید،
19 و رستۀ سوم عین الهر و یشم و جمشت،
20 و رستۀ چهارم زبرجد و جزع و یشب. و آنها در رستههای خود با طلا نشانده شود.
21 و سنگها موافق نامهای بنیاسرائیل مطابق اسامی ایشان، دوازده باشد، مثل نقش خاتم، و هر یك برای دوازده سبط موافق اسمش باشد.
22 و بر سینهبند، زنجیرهای بهم پیچیده شده، مثل طناب از طلای خالص بساز.
23 و بر سینهبند، دو حلقه از طلا بساز و آن دو حلقه را بر دو طرف سینهبند بگذار.
24 و آن دو زنجیر طلا را بر آن دو حلقهای كه برسر سینهبند است بگذار.
25 و دو سر دیگر آن دو زنجیر را در آن دو طوق ببند و بر دو كتف ایفود بطرف پیش بگذار.
26 و دو حلقۀ زرین بساز و آنها را بر دو سر سینهبند، به كنار آن كه بطرف اندرون ایفود است، بگذار.
27 و دو حلقۀ دیگر زرین بساز و آنها را بر دو كتف ایفود از پایین بجانب پیش، در برابر پیوستگی آن، بر زبر زنار ایفود بگذار.
28 و سینهبند را به حلقههایش بر حلقههای ایفود به نوار لاجورد ببندند تا بالای زنار ایفود باشد و تا سینهبند از ایفود جدا نشود.
29 و هارون نامهای بنیاسرائیل را بر سینهبند عدالت بر دل خود، وقتی كه به قدس داخل شود، به حضور خداوند بجهت یادگاری دائماً بردارد.
30 و اوریم و تُمّیم را در سینهبند عدالت بگذار تا بر دل هارون باشد، وقتی كه به حضور خداوند بیاید، و عدالت بنیاسرائیل را بر دل خود بحضور خداوند دائماً متحمل شود.
31 « و ردای ایفود را تماماً از لاجورد بساز.
32 و شكافی برای سر، در وسطش باشد. و حاشیۀ گرداگرد شكافش از كار نساج مثل گریبان زره، تا دریده نشود.
33 و در دامنش، انارها بساز از لاجورد و ارغوان و قرمز، گرداگرد دامنش، و زنگولههای زرین در میان آنها به هر طرف.
34 زنگولۀ زرین و اناری و زنگولۀ زرین و اناری گرداگرد دامن ردا.
35 و در بر هارون باشد، هنگامی كه خدمت میكند، تا آواز آنها شنیده شود، هنگامی كه در قدس بحضور خداوند داخل میشود و هنگامی كه بیرون میآید تا نمیرد.
36 و تُنكهای از طلای خالص بساز و بر آن مثل نقش خاتم قدوسیت برای یهوه نقش كن.
37 و آن را بهنوار لاجوردی ببند تا بر عمامه باشد، بر پیشانی عمامه خواهد بود.
38 و بر پیشانی هارون باشد تا هارون گناه موقوفاتی كه بنیاسرائیل وقف مینمایند، در همۀ هدایای مقدس ایشان متحمل شود. و آن دائماً بر پیشانی او باشد تا بحضور خداوند مقبول شوند.
39 و پیراهن كتان نازك را بباف و عمامهای از كتان نازك بساز و كمربندی از صنعت طراز بساز.
40 و برای پسران هارون پیراهنها بساز و بجهت ایشان كمربندها بساز و برای ایشان عمامهها بساز بجهت عزت و زینت.
41 و برادر خود هارون و پسرانش را همراه او به آنها آراسته كن، و ایشان را مسح كن و ایشان را تخصیص و تقدیس نما تا برای من كهانت كنند.
42 و زیر جامههای كتان برای ستر عورت ایشان بساز كه از كمر تا ران برسد،
43 و بر هارون و پسرانش باشد، هنگامیكه به خیمۀ اجتماع داخل شوند یا نزد مذبح آیند تا در قدس خدمت نمایند، مبادا متحمل گناه شوند و بمیرند. این برای وی و بعد از او برای ذریتش فریضۀ ابدی است.