فصل 19
1 خداوند چنین گفت: «برو و كوزه سفالین از كوزه‌گر بخر و بعضی از مشایخ قوم و مشایخ كهنه را همراه خود بردار.
2 و به وادی ابن هنّوم كه نزد دهنه دروازه كوزه‌گران است بیرون رفته، سخنانی را كه به تو خواهم گفت در آنجا ندا كن.
3 و بگو: ای پادشاهان یهودا و سكنه اورشلیم كلام خداوند را بشنوید! یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اینك بر این مكان چنان بلایی خواهم آورد كه گوش هر كس كه آن را بشنود صدا خواهد كرد.
4 زانرو كه مرا ترك كردند و این مكان را خوار شمردند و بخور در آن برای خدایان غیر كه نه خود ایشان و نه پدران ایشان و نه پادشاهان یهودا آنها را شناخته بودند سوزانیدند و این مكان را از خون بی‌گناهان مملّو ساختند.
5 و مكان‌های بلند برای بعل بنا كردند تا پسران خود را به جای قربانی‌های سوختنی برای بعل بسوزانند كه من آن را امر نفرموده و نگفته و در دلم نگذشته بود.
6 بنابراین خداوند می‌گوید: اینك ایامی می‌آید كه این مكان به توفت یا به وادی ابن هنّوم دیگر نامیده نخواهد شد بلكه به وادی قتل.
7 و مشورت یهودا و اورشلیم را در این مكان باطل خواهم گردانید و ایشان را از حضور دشمنان ایشان و به دست آنانی كه قصد جان ایشان دارند خواهم انداخت و لاشهای ایشان را خوراك مرغان هوا و حیوانات زمین خواهم‌ساخت.
8 و این شهر را مایه حیرت و سخریه خواهم گردانید به حدّی كه هر كه از آن عبور كند متحیر شده، به سبب جمیع بلایایش سخریه خواهد نمود.
9 و گوشت پسران ایشان و گوشت دختران ایشان را به ایشان خواهم خورانید و در محاصره و تنگی كه دشمنان ایشان و جویندگان جان ایشان بر ایشان خواهند آورد، هر كس گوشت همسایه خود را خواهد خورد.
10 آنگاه كوزه را به نظر آنانی كه همراه تو می‌روند بشكن.
11 و ایشان را بگو: یهوه صبایوت چنین می‌گوید: به نوعی كه كسی كوزه كوزه‌گر را می‌شكند و آن را دیگر اصلاح نتوان كرد همچنان این قوم و این شهر را خواهم شكست و ایشان را در توفت دفن خواهند كرد تا جایی برای دفن كردن باقی نماند.»
12 خداوند می‌گوید: «به این مكان و به ساكنانش چنین عمل خواهم نمود و این شهر را مثل توفت خواهم ساخت.
13 و خانه‌های اورشلیم و خانه‌های پادشاهان یهودا مثل مكان توفت نجس خواهد شد یعنی همه‌خانه‌هایی كه بر بامهای آنها بخور برای تمامی لشكر آسمان سوزانیدند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر ریختند.»
14 پس ارمیا از توفت كه خداوند او را به جهت نبوّت كردن به آنجا فرستاده بود باز آمد و در صحن خانه خداوند ایستاده، به تمامی قوم گفت:
15 «یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اینك من بر این شهر و بر همه قریه‌هایش، تمامی بلایا را كه درباره‌اش گفته‌ام وارد خواهم آورد زیرا كه گردن خود را سخت گردانیده، كلام مرا نشنیدند.»
