فصل 6
1 آنچه خداوند می‌گوید بشنوید! برخیز و نزد كوهها مخاصمه نما و تلّها آواز تو رابشنوند.
2 ای كوهها مخاصمه خداوند را بشنوید و ای اساسهای جاودانی زمین! زیرا خداوند را با قوم خود مخاصمه‌ای است و با اسرائیل محاكمه خواهد كرد.
3 ای قوم من به تو چه كرده‌ام و به چه چیز تو را خسته ساخته‌ام؟ به ضدّ من شهادت بده.
4 زیرا كه تو را از زمین مصر برآوردم و تو را از خانه بندگی فدیه دادم و موسی و هارون و مریم را پیش روی تو ارسال نمودم.
5 ای قوم من آنچه را كه بالاق پادشاه موآب مشورت داد و آنچه بَلْعام‌بن بَعور او را جواب فرستاد، بیاد آور و آنچه را كه از شِطّیم تا جِلْجال (واقع شد به خاطر دار) تا عدالت خداوند را بدانی.
6 با چه چیز به حضور خداوند بیایم و نزد خدای تعالی ركوع نمایم؟ آیا با قربانی‌های سوختنی و با گوساله‌های یك ساله به حضور وی بیایم؟
7 آیا خداوند از هزارها قوچ و از ده هزارها نهر روغن راضی خواهد شد؟ آیا نخست‌زاده خود را به عوض معصیتم و ثمره بدن خویش را به عوض گناه جانم بدهم؟
8 ای مرد از آنچه نیكو است تو را اخبار نموده است؛ و خداوند از تو چه چیز را می‌طلبد غیر از اینكه انصاف را بجا آوری و رحمت را دوست بداری و در حضور خدای خویش با فروتنی سلوك نمایی؟
9 آواز خداوند به شهر ندا می‌دهد و حكمتْ اسم او را مشاهده می‌نماید. عصا و تعیین كننده آن را بشنوید.
10 آیا تا به حال گنجهای شرارت و ایفای ناقصِ ملعون در خانه‌شریران می‌باشد؟
11 آیا من با میزانهای شرارت و با كیسه سنگهای ناراست بری خواهم شد؟
12 زیرا كه دولتمندانِ او از ظلم ممّلواند و ساكنانش دروغ می‌گویند و زبان ایشان در دهانشان فریب محض است.
13 پس من نیز تو را به سبب گناهانت به جراحات مهلك مجروح ساخته، خراب خواهم نمود.
14 تو خواهی خورد امّا سیر نخواهی شد و گرسنگی تو در اندرونت خواهد ماند و بیرون خواهی برد امّا رستگار نخواهی ساخت و آنچه را كه رستگار نمایی من به شمشیر تسلیم خواهم نمود.
15 تو خواهی كاشت امّا نخواهی دروید؛ تو زیتون را به پا خواهی فشرد امّا خویشتن را به روغن تدهین نخواهی نمود؛ و عصیر انگور را امّا شراب نخواهی نوشید.
16 زیرا كه قوانین عُمْرِی و جمیع اعمال خاندان اَخْآب نگاه داشته می‌شود و به مشورت‌های ایشان سلوك می‌نمایید تا تو را به ویرانی و ساكنانش را به سخّریه تسلیم نمایم، پس عار قوم مرا متحمّل خواهید شد.
